Mhooj is een praktijk die sinds 2010 bestaat en wordt beheerd door mij, Annalies Otten Hagen(1966). Sinds 1989 werk ik in het brede veld van de geestelijke gezondheidszorg. Ik werk als:

Verpleegkundige (1989), Sociaal Psychiatrisch Verpleegkunde (1994), Psychosociaal Therapeut - verbaal, lichaamsgericht en beeldend - (2010), Trainer Mindfulness, Compassie en Breathworks (2013), Supervisor Mindfulness- en Compassietrainers (2021), HSP-begeleider (2019), CCE-consulent GGZ en Ouderenzorg (2022), Trainer/Docent Belevingsgerichte Zorg IMOZ (2025 en Inspirerend spreker en schrijver.

Voorts Vilt-Artiest (Felt-Artist) en Kunstzinnig Coach Verstillend Vilt, maar dat valt onder Viltelarei.

Als zelfstandige kan ik waken voor een korte lijn met je en werken op geleide van eigen-wijsheid: persoonlijk, betrokken, warm, direct, oprecht, met humor en passie, creatief, grondig en deskundig.

Ik werk vanuit de intentie om holistisch en context-bewust naar je te kijken en luisteren. Niets staat op zichzelf. Het gaat altijd om een samenspel van factoren, alles binnen jezelf en je omgeving interacteert. Centraal staat het bevorderen van bewust(er)zijn. Lichaam en geest komen weer in balans. Dat gebeurt wanneer verruimd perspectief wordt ervaren. Je leeft weer (vanuit) meer keuze-mogelijkheden. Dit is wat ik met 'creatief bewust-zijn' duidt.

Bij kwaliteit draait het om een samenspel van deskundigheid, ervaring en bezield aanwezig zijn. Een open blik en focus gaan hand in hand.

Sommige life-events hakken erin. Op mijn 40-ste overleed mijn jongste broer (30) ten gevolge van zelfdoding. Op mijn 50-ste overleed mijn moeder (89) vanuit een (zorg-)situatie die gerust als 'dramatisch' kan worden genoemd. Mijn interesse was gewekt: Wat gebeurde hier (niet)?

Tijdens deze zoektocht her-ontdekte ik de kernwaarde van alles wat we doen of laten: 'compassie'. Hiermee wordt ons vermogen tot 'raakbaarheid' of 'bewogenheid' bedoeld. Vanouds ok wel geduid met 'barmhartigheid'. Het menselijk vermogen tot compassie blijkt de kern te zijn van alle humanistische, spirituele en religieuze stromingen. Dit proces van her-inneren gebeurde toen ik 'onraakbaarbaarheid' en verstardheid ervaarde. In relatie tot de zorg voor mijn moeder. Ook merkbaar in mijzelf. Het was verrassend genoeg ook de periode dat ik de opleiding tot Trainer Compassie MBCL volgde. Ik ervaarde bovendien hoe dit doorwerkt, effect heeft op relaties 'bij leven'. Familie-relaties kwamen op springen te staan. Niet zo gek dus dat vragen opkwamen als: Hoe kan het dat we kunnen verliezen wat zo natuurlijk en vanzelfsprekend lijkt wanneer het er wel is? Oftewel: wat is nodig om een raakbaar mens te kunnen blijven temidden van 'the shit that happens'? Dergelijke vragen lieten mij niet meer los. En willen vanaf nu openlijk en breed gedeeld worden. Gericht op ruimte voor een dialoog op inhoud, in het perspectief van gedeelde menselijkheid, het onontkoombare wat betreft ouderdom, sterven, gezondheidsproblemen en verlies van dierbaren. Het leren stellen van de vragen, welke het verschil kunnen maken, vormt de inzet en grondtoon van wat ik 'B.A.R.' ben gaan noemen: 'Blikverfrissing als reisgenoot'. Zie Blikverfrissing.