Opmerking vooraf: de inhoud van deze website staat, de vormgeving is toe aan vernieuwing. Dit heeft de aandacht.

Mhooj is een praktijk die sinds 2010 bestaat en wordt beheerd door mij, Annalies Otten Hagen(1966). Sinds 1989 werk ik in het brede veld van de reguliere en complementaire geestelijke gezondheidszorg en ouderenzorg. Ik werk als:

Verpleegkundige (1989), Sociaal Psychiatrisch Verpleegkunde (1994), Psychosociaal Therapeut - verbaal, lichaamsgericht en beeldend - (2010), Trainer Mindfulness, Compassie en Breathworks (2013), Supervisor Mindfulness- en Compassietrainers (2021), HSP-begeleider (2019), CCE-consulent GGZ en Ouderenzorg (2022), Trainer/Docent Belevingsgerichte Zorg IMOZ (2025) en motiverend spreker en debater met het oog op een wellicht controversiële getinte frisse blik op zorgdruk en het zorginfarct.

Als zelfstandige kan ik waken voor een korte lijn. Dit houdt mij wakker en helpt in bezield contact: persoonlijk, betrokken, warm, oprecht, met humor en passie, creatief, grondig en deskundig. Een open blik en heldere focus gaan hand in hand. Een tikkeltje anders en verruimder in doen en laten dan het Zorgprestatiemodel, zoals gehanteerd binnen de reguliere gezondheidszorg, doorgaans toelaat.

De mens als'creativum esse', scheppend wezen, spreekt mij aan in de breedste zin van het woord. Het doet een appel op al onze zintuigen, komt voort vanuit verstilling en helpt ons in de verbinding met onze mildheid, moed en wijsheid.

Ik werk vanuit de intentie om holistisch en context-bewust te kijken en luisteren. Niets staat op zichzelf. Pathologisch en existentieel lijden vloeien in elkaar over. Het gaat altijd om een samenspel van factoren, alles binnen jezelf en je omgeving interacteert.

Therapie en training is niet anders dan - leren - bewust pauzeren. De waarde van pauzeren verkennen. In alles staat het bevorderen van bewust(er)zijn centraal: het lichaam, de geest en het spreken (gedrag) in balans. De vruchten van verruimd perspectief kunnen worden geduid met 'de switch van re-actief naar creatief bewust-zijn'. We herkennen onszelf en elkaar weer vanuit een compassievol (barmhartig) perspectief, ervaren gedeelde menselijkheid en hebben de moed om heilzame keuzes te maken in de zorg voor onszelf en elkaars welzijn.

Sommige life-events hakken erin. Op mijn 40-ste overleed mijn jongste broer (30) ten gevolge van zelfdoding tijdens een lopend traject binnen de GGZ. Op mijn 50-ste overleed mijn moeder (89) vanuit een (zorg-)situatie die gerust als 'dramatisch' kan worden genoemd. Op geleide van rouwen en verwerken werd toenemend mijn interesse gewekt: Wat is hier (niet) gebeurd? En wie waren en zijn allemaal betrokken in ontstane situaties vol dubbel-lijden?

Het bleek her-ontdekken van de kernwaarde in al ons doen en laten: 'compassie', het vermogen 'raakbaar' te zijn, op geleide van situaties waarin juist onraakbaarheid werd gevoed, onbewust, niet gewild. Met meer onnodig lijden tot gevolg.

In combinatie met mijn ervaringen als zorgprofessionals ontstonden er vragen:

• Wat is het ultieme kenmerk van heilzame en betaalbare gezondheidszorg in het licht van een dreigend zorginfarct?
• Uitgaande van compassie als kernwaarde: welke betekenis heeft de grondtoon van 'onvoorwaardelijkheid' in een zorgrelatie?
• Hoe verhouden het respect voor de eigen regie en aanreiken van heilzame grenzen zich tot elkaar?
• Welke meerwaarde zou een verruimd besef van 'vergankelijkheid' voor de gezondheiszorg kunnen hebben?
• Wanneer maken netwerkrelaties het echte verschil, vooral die tussen zorgprofessionals en mantelzorg en familie?

Deze vragen zijn de grondtoon geworden van 'Blikverfrissing als reisgenoot'.
Het reizen als tegenhanger van de neiging ons vast te bijten in wat we kennen en (niet) blieven.
Bij dezen een uitnodiging: laten we samen reizen!

Toenemende bewustwording op 'de switch van reactief naar creatief' heeft mij geinspireerd als Vilt-Artiest en Coaching Kunstzinnig Beeldend - Vilt. Zie ViltWijzer.